Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας
Στην πατρίδα μας η γυναίκα κατέχει μέγιστη θέση στις καρδιές όλων, γιατί γυναίκα είναι η Παναγιά μας, η μάνα μας, η σύζυγός μας, η μητέρα των παιδιών μας.
Γυναίκες ήταν οι Σπαρτιάτισσες, που αποχαιρετούσαν τους άνδρες τους με τη φράση “Ή ταν ή επί τας” πριν εκείνοι φύγουν για τις μάχες, θέλοντας να τονίσουν το εθνικό τους χρέος.
Γυναίκες ήταν οι Σουλιώτισσες, που πέρα από το νοικοκυριό, έπαιρναν μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπου ο ρόλος τους ήταν, σε πρώτη φάση, εφεδρικός και βοηθητικός, όταν όμως οι περιστάσεις το απαιτούσαν, ρίχνονταν στη μάχη.
Γυναίκες ήταν και οι γυναίκες της Πίνδου, στον πόλεμο της πατρίδας εναντίον του επεκτατικού ιταλικού φασισμού το 1940 και έδωσαν το δικό τους παρόν, στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Η προσφορά τους, αμέτρητη, αυθόρμητη και αυτόβουλη.
Γυναίκες ήταν και γυναίκες της ΕΟΚΑ, που έκρυβαν τους αντάρτες από τους ‘Άγγλους, βασανίστηκαν απάνθρωπα, δέχτηκαν χωρίς κλάμα το άκουσμα του θανάτου του παιδιού τους, δείχνοντας ότι είχαν το σθένος και την ευψυχία να στηρίξουν τον αγώνα.
Τιμούμε την μαυροφορεμένη μάνα της Κύπρου που σήκωσε το βάρος και άντεξε τις πληγές της τουρκικής εισβολής.
Τιμούμε τις 800 Ελληνίδες της Κύπρου που βιάσθηκαν από τα τουρκικά κτήνη.
Τιμούμε την μάνα που μέχρι σήμερα περιμένει το παιδί της να επιστρέψει.
Ωστόσο, στις μέρες μας πολύ φοβούμαι πως ξαναγυρνάμε σε ημέρες που οι κοινωνίες μεταχειρίζονταν τις γυναίκες ως «πράματα». Σήμερα, χαμηλοϋψείς πολιτικοί ταγοί της χώρας μας υποθηκεύουν μέσω των δανειακών συμβάσεων τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας και οδηγούν τον λαό στην πλήρη εξαθλίωση. Συνθλίβουν τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και κυρίως των γυναικών.
Οι γυναίκες σήμερα δουλεύουν παντού, στο σπίτι, στην εργασία, κάνουν καριέρα, μετέχουν στα οικονομικά της οικογένειας όμως δεν γίνονται και πολύ καλύτερα τα πράγματα για την οικογένεια τους. Η γυναίκα συνεχίζει να είναι ο στυλοβάτης της οικογένειας και συνεχίζει να δίνει τη μάχη να μεγαλώσει τα παιδιά της που υπό το βάρος της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης το έργο της έχει γίνει δυσκολότερο.
Περικόπτουν τους μισθούς και τις συντάξεις, τα επιδόματα πολύτεκνων οικογενειών, τα επιδόματα της μητρότητας και οδηγούν στην ανεργία χιλιάδες γυναίκες, ενώ όσες έχουν ακόμη εργασία υπόκεινται σε εξαντλητικά ωράρια και σε αρκετές περιπτώσεις κακομεταχειρίζονται από τους εργοδότες.
Οδηγούν τις νέες και τους νέους στην μετανάστευση, απογοητεύουν και αφαιρούν από τις γυναίκες την δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια η Κύπρος μας να είναι μια χώρα γερόντων και αλλοδαπών.
Η νέα τάξη πραγμάτων ασπάζεται το φεμινισμό για να επαναπροσδιοριστεί ο ρόλος της γυναίκας, ώστε να αισθάνεται ελεύθερη επειδή εργάζεται, ψηφίζει και συμμετέχει, ενώ στην πραγματικότητα γεννιέται σκλαβωμένη από τους νέους κοινωνικούς κανόνες που της επιβάλλονται, το οποίο εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εκάστοτε άρχουσας τάξης. Ο σκοπός δεν είναι η ελευθερία και η ισότητα αλλά η πολτοποίηση των δύο φύλων, χωρίς ταυτότητα, απλά και δήθεν «με ίσα δικαιώματα».
Στις μέρες μας λοιπόν, οι γυναίκες πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή, διεκδικώντας ισονομία, ισοτιμία, εργασία, δημιουργία ζωής κάτω από ανθρώπινες συνθήκες. Γιατί, την αναγνώριση της γυναίκας ως ισότιμο μέλος της κοινωνίας την κατοχυρώνουν όχι οι επίπλαστοι νόμοι, αλλά ο συνεχής αγώνας στην εργασία, στο σπίτι, στην κοινωνία, για την πατρίδα και τη θρησκεία, τις διαχρονικές αξίες που θωράκισαν τους αγώνες τους.
Υποστηρίζουμε τη γυναίκα στην επιχειρηματική και πολιτική ζωή. Η συμμετοχή της στα διάφορα κέντρα αποφάσεων, ενισχύει αποφάσεις και την αποτελεσματικότητα.
Η γυναικεία εκπροσώπηση στην Κύπρο αντιστοιχεί μόλις στο 9,1% του συνόλου του Υπουργικού Συμβουλίου (1 γυναίκα και 10 άνδρες), στο 12,5% του συνόλου των μελών της Βουλής των Αντιπρόσωπων (7 γυναίκες και 49 άνδρες), στο 20% στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (1 γυναίκα και 4 άνδρες), στο 44% του συνόλου του δικαστικού σώματος, στο 8% του συνόλου του ανώτατου δικαστικού σώματος (4 γυναίκες και 13 άνδρες), στο 28,28% του συνόλου των ανώτερων διοικητικών θέσεων.
Η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδη αρχή και θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνεται από το Άρθρο 28 του Συντάγματος και από τις σχετικές Συμβάσεις που έχει κυρώσει η Κυπριακή Δημοκρατία.
Αντιδρούμε και καταδικάζουμε τη βία σε βάρος της γυναίκας, εντός και εκτός της οικογένειας. Απαιτούμε αυστηρότερες ποινές και μέτρα προστασίας της γυναίκας.
1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
Και ενώ στις περισσότερο ανεπτυγμένες χώρες, τα κυριότερα αιτήματα των γυναικών αφορούν τις ανάγκες τους για περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική κατάρτιση, για ισότιμη συμμετοχή τους στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις και, επιπλέον, για μεγαλύτερη πρόσβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, σε λιγότερο προοδευτικές κοινωνίες, οι ανάγκες των γυναικών αφορούν στοιχειώδη δικαιώματα, όπως η μόρφωση, ή ακόμη και η ίδια η επιβίωση.
Ακόμα και στην σημερινή εποχή υπάρχουν κορίτσια που υποβάλλονται σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, γυναίκες που γεννιούνται σε καθεστώς ομηρίας και εκπορνεύονται πριν ακόμα ενηλικιωθούν, κοπέλες που πωλούνται σαν αντικείμενα όπως είναι η θέση που έχει στην κοινωνία, η καταδικασμένη γυναίκα του Ισλάμ. Κάτι που πρέπει η κάθε Ελληνίδα της Κύπρου να αναλογιστεί προ του κινδύνου της Ισλαμοποίησης της Κύπρου μέσω της βίαιης μετανάστευσης μουσουλμάνων στην πατρίδας μας και της προωθούμενης λύσης Ομοσπονδίας όπου η Κύπρος πλέον επίσημα θα γίνει μουσουλμανικό κράτος.
Μας ανησυχούν οι κοινωνικές προεκτάσεις της υποκατάστασης της γυναίκας μέσα στην οικογένεια, όπως προβάλλεται από την υιοθέτηση του Συμφώνου Συμβίωσης. Ο ρόλος της γυναίκας σαν μάνα είναι σε κίνδυνο και η μητρότητα γίνεται πλέον εμπορική συναλλαγή. Πλήττονται τα ήθη και αποπροσανατολίζεται η νεανική σεξουαλικότητα των νέων. Η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπερψήφισαν το νομοσχέδιο επιχειρούν να διαλύσουν τον τρόπο με τον οποίο πορεύτηκε η ελληνική οικογένεια επί χιλιάδες έτη. Θέτουν ξεκάθαρα πιο θα είναι το επόμενο στάδιο που δέν είναι άλλο από την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια, ενισχύουν το κίνδυνο της παιδεραστίας και της σεξουαλικής παρενόχλησης ανηλίκων.
Το Εθνικό κράτος, με την παιδεία από τα τρυφερά χρόνια των ελληνόπουλων, θα προστατεύσει την γυναίκα από την βία όπως θα προστατεύσει και την ανύπαντρη μητέρα. Όχι μόνο με νομοθετήματα, αλλά και με κοινωνική παιδεία και αποδοχή.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η ουσία δεν είναι οι ημερομηνίες ούτε οι τίτλοι των «παγκόσμιων ημερών». Και αυτό γιατί η Ελληνίδα, στέκεται μπροστάρης στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης για να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω, ως μητέρες, αδελφές , σύζυγοι, κόρες, συναγωνίστριες. Ακριβώς όπως έκαναν οι Ηρωίδες που θυσίασαν τη ζωή τους για την πατρίδα.
Κρατώντας, λοιπόν, στη μνήμη μας και στην καρδιά μας το σπουδαίο κοινωνικό ρόλο που διαδραμάτισε η γυναίκα, στον Ελληνισμό σε περιόδους κρίσης, ας υψώσουμε και εμείς το ανάστημά μας ώστε να προσφέρουμε ότι μπορούμε ξανά, με θάρρος και τόλμη για μια ελεύθερη και καλύτερη Πατρίδα και να γυρίσουμε την πλάτη σε όλους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στον όλεθρο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ – ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΦΟΥ ΕΛΑΜ